رشد تولید داده، ظرفیت‌ها و نیازمندی‌هایی را در جهان به همراه دارد. از یک سو، نگهداری داده‌های تولید ­شده، امکان به­کارگیری مجدد و تحلیل روی داده‌ها را فراهم می‌کند که منجر به تولید علم داده می‌شود؛ از سوی دیگر، حجم زیاد داده‌ها، نیازمند فضای ذخیره‌سازی و امکان جستجو برای بهره برداری از آن‌ها است. محاسبات ابری، یک مدل فناورانه و عملیاتی است که محدودیت‌های ذخیره‌سازی و محاسباتی را در نگهداری و بهره برداری از داده‌ها مرتفع می‌کند. همین­طور رمزگذاری جستجوپذیر به­عنوان یک روش پرکاربرد مبتنی بر محاسبات ابری، علاوه­بر حفظ امنیت داده‌ها، امکان جستجو روی آن‌ها را فراهم می‌کند. در این مقاله، روش‌های رمزگذاری جستجوپذیر، همراه با محدودیت‌ها و قابلیت‌های هر یک از آن‌ها مورد بررسی قرار می‌گیرد.  در پایان، توضیحاتی درباره چگونگی به­کارگیری  رمزگذاری جستجوپذیر در داده‌های پزشکی ارائه می‌شود.

روش های رمزگذاری جستجوپذیر فاقد گواهی نامه، ضمن حفظ محرمانگی داده ها، امکان جستجو بر روی متون رمزگذاری شده را فراهم کرده و همزمان بر هر دو مشکل مدیریت گواهی نامه ها و امان سپاری کلید غلبه می نمایند. از آنجا که عملیات زوج نگاری دوخطی از نظر محاسباتی هزینه بر بوده و برای دستگاه های با محدودیت منابع مناسب نیستند، پژوهشگران به دنبال ارائه راهکارهایی بدون زوج نگاری دوخطی هستند تا بتوانند کارایی را افزایش دهند. اخیرا در سال ۲۰۲۴ سنوسی و همکاران یک طرح رمزگذاری جستجوپذیر فاقد گواهی نامه بدون زوج نگاری دوخطی پیشنهاد نموده و ادعا کردند که از نظر ویژگی های امنیتی، هزینه های محاسباتی و هزینه های ارتباطی از سایر طرح های موجود بهتر عمل می کند. با این حال در این مقاله نشان می دهیم که طرح پیشنهادی آنها، از چندین مشکل امنیتی بسیار مهم رنج می برد. اولاً اثبات می کنیم که طرح آنها ویژگی فاقد گواهی نامه بودن را احراز نمی کند و کاربران می توانند خود را به جای شخصی دیگر ً جا زده و عملیاتی را که باید منحصرا توسط آن شخص قابل انجام باشد، به جای او انجام دهند. همچنین نشان می دهیم که برخلاف ادعای سنوسی و همکاران، طرح ارائه شده توسط آنها نیازمندی های ضروری تمایزناپذیری متون رمزی و تمایزناپذیری دریچه را برآورده نمی کند.