بهره برداری پست های فوق توزیع بدون اپراتور، اگرچه از منظر اقتصادی و فنی مورد توجه مدیران صنعت برق است، فرصت مناسبی است که از نظر امنیت سایبری مورد بررسی دقیق قرار گیرد. در این مقاله ضمن بیان اهمیت توجه به امنیت سایبری مراکز اسکادا، الزامات امنیت سایبری دو نوع DCS و سنتی پست های فوق توزیع، ارتباطات این نوع پست ها و مرکز اسکادا مربوطه مورد بررسی قرار گرفت. در این مقاله سعی شد بر اساس مستندات و استانداردهای امنیت سایبری صنعتی و صنعت برق، الزامات امنیتی پست ها و ارتباطات آنها با مراکز مربوطه استخراج گردد و این الزامات بر اساس شناخت از صنعت و اهمیت بخش ها و فرایندهای موجود اولویت بندی گردید. ضمن آنکه با توجه به عدم اجرای الزامات امنیتی در پست های فشار قوی در کشور، توجه به ملاحظات امنیتی این حوزه از جمله انجام مدیریت مخاطرات امنیتی، توجه به آموزش نیروی انسانی و دریافت تاییدیه های امنیتی تاکید گردید.

کاربرد رمزهای سبک وزن و کم مصرف در اینترنت اشیا اجتناب ناپذیر شده است. اخیرا Midori۶۴ به دلیل مصرف توان بسیار کم در بین سایر رمزهای سبک وزن مورد توجه زیادی قرار گرفته است. امنیت Midori۶۴ از طرف حملات مختلفی از جمله حملات کانال جانبی مورد تهدید قرار گرفته است. یکی از انواع حملات کانال جانبی حمله تحلیل توان همبستگی است که در آن مهاجم با استفاده از نشت توان تراشه رمزنگاری و در حین اجرای الگوریتم، داده ی در حال پردازش و عملیات در حین اجرا می تواند کلید رمزنگاری را کشف کند. نقاب گذاری در برابر حملات تحلیل توان به عنوان یکی از موثرترین روش های مقاوم سازی الگوریتم های رمزنگاری شناخته شده است. هدف از نقاب گذاری بر هم زدن رابطه بین توان مصرفی و عملیات در حال انجام است. در این مقاله یک نسخه پیاده سازی شده رمز Midori۶۴ روی میکروکنترلر AVR مدل Atmega۳۲ مورد حمله تحلیل توان همبستگی قرار گرفته و کلید رمزنگاری با ۳۰۰ بلوک متن اصلی کشف شده است. پس از مقاوم سازی Midori۶۴ با روش نقاب گذاری بولی، مجددا این حمله انجام شده و نتایج به دست آمده از آزمایشات نشان داده که روش نقاب گذاری بولی می تواند مانع کشف کلید شود.

گفت وگوی کوانتومی به نوعی از ارتباطات کوانتومی گفته می شود که در آن کاربران می توانند به صورت همزمان برای یکدگیر پیام ارسال کنند. اولین نمونه های پروتکل های گفت وگوی کوانتومی با مشکلات امنیتی نظیر نشت اطلاعات و آسیب پذیری هایی همچون دریافت و ارسال مجدد روبرو بودند. از این رو، پروتکل های متعددی ارائه شده که سعی در برطرف نمودن این نواقص دارند. با وجود این پیشرفت ها، گفت وگوهای کوانتومی همچنان با چالش هایی روبرو هستند. در حال حاضر، محدود بودن تعداد شرکت کنندگان و عدم امکان گسترش کاربران در زمان گفت وگو از جمله مهم ترین چالش های این نوع پروتکل ها محسوب می شود. در این پژوهش یک پروتکل گفت وگوی کوانتومی چندکاربره طراحی کرده ایم که چالش های فوق را برطرف نماید. پروتکل پیشنهادی حالت تعمیم یافته گفت وگوی کوانتومی است که در آن هر کاربر می تواند به صورت همزمان با کاربران دیگر ارتباط برقرار کند. تعداد کاربران شرکت کننده محدود نیست و به صورت پویا (یعنی بدون نیاز به راه اندازی مجدد پروتکل) نیز قابل تغییر است. بنابراین، در زمان اجرای پروتکل، یک کاربر می تواند گفت وگو را ترک کند و یا کاربری جدید می تواند به آن ملحق شود. ارتباط میان کاربران از طریق یک سرور نیمه صادق مرکزی برقرار می شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد که پروتکل پیشنهادی نسبت به نشت اطلاعات مقاوم است. یعنی، هیچ کاربر غیرمجازی (حتی سرور مرکزی) نمی تواند به داده های خام مبادله شده میان افراد دسترسی پیدا کند.

چگونگی سوءاستفاده از آسیب پذیری ها و اثرات آن در کنار الگوهای شناخته شده، متأثر از توانمندی مهاجم ها می باشد. هرچه مهاجم توانمندتر باشد، مخاطره تهدیدها و آسیب پذیری ها افزایش پیدا می کند. بنابراین، تحلیل و ارزیابی امنیتی سامانه ها وابسته به توانمندی مهاجم است. علاوه بر این، اطلاع از سطح توانمندی مهاجم ارتباط مستقیمی با هزینه مورد نیاز برای امنیت و بکارگیری کنترل ها و اقدامات امنیتی متناسب با توان مهاجم دارد. بر این اساس، این مقاله مدل سازی توانمندی مهاجم را هدف گذاری کرده است. ما در این مقاله با تکیه بر تزریق پیلودهایی که مهاجم برای سوءاستفاده از آسیب پذیری های تزریق استفاده می کند، توانمندی مهاجم را با سه گانه ی (Type, Technique, Point_Entry) مدل می کنیم. مؤلفه ی Type بیانگر نوع تزریق می باشد که شامل مجموعه ای شناخته شده از انواع حمله تزریق است که مهاجم در طول حمله به کار برده است. مؤلفه ی Technique بیانگر تکنیک هایی است که مهاجم در طول حمله به کار برده است، و مؤلفه ی Point_Entry نشان دهنده ی مجموعه ای از نقاط شناخته شده تزریق پیلود است. از این مدل هم برای سطح بندی و مقایسه توانمندی مهاجم و هم برای سطح بندی امنیت یک سامانه با توجه به سطح توان مهاجمی که می تواند امنیت آن را به خطر بیاندازد استفاده می شود. نتایج ارزیابی تجربی انجام شده نشان می دهد که مدل ارائه شده برای تعیین سطح توانمندیِ مهاجم قابل استفاده است. با این که مدل ارائه شده با تمرکز بر حملات تزریق SQL است، اما قابل توسعه به بسیاری از حملات دیگر می باشد.

با توجه به مصوبات شورای عالی فضای مجازی، توسعه زیرساخت کشور به عنوان زیرساختی مستقل، امن و پایدار یکی از اولویت‌های راهبردی کشور است که تحقق آن علاوه بر نیازمندی­های فناورانه در زمینه فناوری اطلاعات و ارتباطات، بسترسازی برای استقرار، توسعه و عرضه انواع خدمات و محتوای فضای سایبری کشور، نیازمند تأمین ارتباطات امن و پایدار زیرساخت‌های حیاتی کشور نیز می‌باشد.
براساس مدل مفهومی مندرج در مصوبه جلسه ۶۶ شورای عالی فضای مجازی، زیرساخت ارتباطی و اطلاعاتی کشور از یکسری ماژول­های اصلی تشکیل شده است که تحلیل مخاطرات آن درراستای قابلیت بازگشت‌پذیری در حوادث، حفاظت‌شدگی در برابر تهدیدات، پایش و پاسخ هوشمند از نیازهای اساسی دستیابی به ارتباطات امن و مطمئن است. با توجه به محدودیت فضای این مقاله، نویسنده قصد دارد نحوه دستیابی به تحلیل مخاطرات چندنمونه از این ماژولهای اساسی را تشریح نموده وسپس بر اساس نتیجه بدست آمده، چگونگی بهره برداری از دانش پدیدآمده را در قالب نمودار جهت شناسایی نوع تهدید و منبع آن و استخراج الزامات پیشگیرانه مذکور، تبیین نماید. 
 

با افزایش روز افزون استفاده از برچسب های RFID، نیاز به پروتکل های خاص برای مدیریت و ارتباط با این برچسب ها افزایش می یابد. در این بین، پروتکل انتقال مالکیت اشیاء که امنیت و حریم خصوصی اشیا را ً برای مالک جدید پس از تغییر مالکیت تأمین می کند، از اهمیت بسیاری برخوردار است. اخیرا یک پروتکل سبک وزن انتقال مالکیت اشیا در شبکه های RFID ارائه شده است. این پروتکل از یک تابع سبک وزن خطی برای تأمین امنیت خود استفاده می کند و طراحان این پروتکل مدعی هستند که در عین سبک وزن بودن، در مقابل حملات شناخته شده امن است. در این مقاله، ضعف های تابع استفاده شده در این پروتکل را شناسایی کرده و نشان می دهیم که این پروتکل در برابر حمله افشای راز آسیب پذیر است. همچنین نشان می دهیم که حداکثر با ۴ × L مرتبه اجرای پروتکل (L طول کلید است)، می توان با شنود داده های دریافتی، اطلاعات لازم را برای اجرای این حمله بدست آورد و سپس کلیدهای مشترک استفاده شده در پروتکل را بازیابی نمود.

با افزایش شدت تهدیدات امنیت سایبری در سطح جهانی، نیاز به آموزش متخصصان امنیتی اهمیت بیشتری یافته است. برنامه های آموزشی به همراه آزمایشگاه ها و انجام تمرین های امنیت سایبری، نقش اساسی در بهبود مهارت های آفندی و پدافندی ایفا می کنند. انجام این تمرین ها، به ویژه در شبکه های عملیاتی که مناسب آزمایش حملات سایبری نیستند، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. میدان سایبری، بستر مناسبی برای این تمرین ها فراهم می کنند. یکی از چالش های اساسی در آموزش امنیت سایبری، تطابق برنامه های آموزشی با سطوح مختلف مهارت آموزان است. یادگیری تطبیقی با استفاده از هوش مصنوعی و سیستم های پیشنهاددهنده می تواند راه حل مناسبی برای ارائه آموزش شخصی سازی شده باشد. در این پژوهش، با تمرکز بر میدان سایبری کایپو، به بررسی امکان جایگزینی یا تکمیل نقش مربی با یک عامل پیشنهاد دهنده مبتنی بر هوش مصنوعی پرداخته شده است. هدف از این تحقیق، کاهش نیاز به دخالت انسانی و افزایش کارایی فرآیند آموزش است. بدین منظور، از اطلاعات جمع آوری شده در میدان سایبری کایپو که توسط دانشگاه ماساریک توسعه یافته، استفاده شده و مدل های مختلف یادگیری ماشین به کار گرفته شده است تا فرآیند آموزش به صورت خودکار و بهینه انجام شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که استفاده از هوش مصنوعی می تواند به بهبود عملکرد سیستم های آموزشی و کاهش زمان ارزیابی کمک کند.