---

تدوین استاندارد در حوزۀ امنیت فناوری اطلاعات، به‌تبع جوان ‌بودن این حوزه، موضوعی به نسبت جدید است؛ اما می‌توان گفت که سابقۀ طولانی فرآیند استاندارد، منجر به تدوین استاندارد‌هایی پخته و کارآمد در این حوزه شده است. چشم‌پوشی از امنیت اطلاعات به منزلۀ باز‌کردن آغوش بر روی انواع مشکلات و مسائل پرمخاطره  است که ممکن است در انجام هر کاری با آن روبه‌رو شد. امنیت اطلاعات نقش مهمی در محافظت از دارایی‌های سازمان دارد. با توجه به این‌که هیچ فرمولی نمی‌تواند امنیت را به‌طور کامل تضمین کند، به‌هرحال به یک سری معیارها و استانداردها برای دستیابی به سطح مناسبی از امنیت اطلاعات نیاز داریم تا منابع سازمان به‌طور مؤثر مورد استفاده قرار گرفته و بهترین شیوۀ امنیتی اتخاذ شود. مطالعۀ کارهایی که در زمینۀ امنیت اطلاعات انجام شده، نشان داده که وسعت و پیچیدگی امنیت اطلاعات به‌حدی است که استانداردهای بسیاری در حوزۀ امنیت اطلاعات ارائه شده‌اند و هر یک از آن‌ها یک جنبۀ خاص از امنیت را پوشش داده است؛ حتی گاهی مجموعه‌ای از این استانداردها برای پوشش‌دادن تنها یک جنبه از امنیت اطلاعات ارائه شده است. در به‌کارگیری استاندارد‌های امنیت اطلاعات، ابتدا باید به مطابقت با استاندارد اصلی تأکید کنیم و توجه داشته باشیم که بومی‌سازی یا متناسب‌سازی آنها ممکن است معضلاتی به‌وجود بیاورد. در این نوشتار برآنیم به معرفی استاندارد‌های امنیت اطلاعات در دنیا بپردازیم و نحوه تغییر دیدگا های بررسی امنیت اطلاعات به تفصیل مورد بررسی قرار خواهد گرفت که در این مسیر به معرفی ابزار ها و راهکارهای مختلفی پرداخته می شود. 

---

با توجه به استفاده روزافزون از سامانه‌های هوشمند همراه در بین اقشار مختلف جامعه و قابلیت‌های بسیاری که دستگاه‌های تلفن همراه در اختیار کاربران قرار می‌دهند، تضمین امنیت سامانه‌های هوشمند همراه حائز اهمیت است. یکی از مواردی که امنیت سامانه‌های هوشمند را به‌خطر می‌اندازد، کانال‌های عرضه و توزیع برنامک‌ها یا «فروشگاه‌های برنامک» هستند. بسیاری از سازمان‌ها به یک روش ارزیابی ریسک جهت حفاظت از دارایی‌های خـود نیاز دارند؛ لذا، شناسایی ریسک‌های امنیتی موجود در زیست بوم توزیع برنامک ضروری است. هدف این مقاله، شناسایی تهدیدها، آسیب‌پذیری‌ها و مهم‎ترین ریسک‌های امنیتی در حوزه توزیع برنامک‌های سامانه هوشمند همراه است. ابتدا مدلی از زیست‌بوم برنامک ارائه شده و سپس تهدیدات امنیتی براساس تحلیل STRIDE معرفی می‌شوند. در انتها نیز ریسک‌های امنیتی موجود در زیست‌بوم توزیع برنامک‌ها شناسایی خواهند شد. 

---

امروزه شبکه‌های اجتماعی برخط (OSNs) یکی از محبوب‌ترین رسانه‌ها برای ارتباط، اشتراک‌گذاری و انتشار حجم قابل توجهی از اطلاعات است. محبوبیت OSNها اغلب با چالش رفتار با پیام‌های ناخواسته و اهداف مخرب پنهان در آن همراه است. براساس مطالعات اخیر، کاربران شبکه‌های اجتماعی به‌راحتی جزئیات محرمانه و شخصی خود را در معرض دید دیگران قرار می‌دهند. سوء استفاده از این اطلاعات می‌تواند در دنیای مجازی و حقیقی آسیب هایی به همراه داشته باشد. در این مقاله، دسته‌بندی اصلی حملات به امنیت و محرمانگی شبکه‌های اجتماعی برخط در چهار دسته حملات کلاسیک، مدرن، ترکیبی و حملات ویژۀ کودکان بیان شده است. راه‌های مقابله‌ای که می‌توان برای حفاظت از کاربران OSN در برابر انواع مختلف حملات به‌کار رود، از طرف اپراتورهای شبکه اجتماعی، شرکت‌های امنیتی و پژوهش‌گران ارائه شده است. در انتها  نیز هشت راه‌کار پیش‌گیری از این تهدیدها ارائه شده است.

---

   امروزه سامانه جویشگرهای بومی را می‌توان یکی از شاخص‌های توسعه صنعت فناوری اطلاعات در همه کشورها به ‌حساب آورد. از این رو موضوع ایمن­ سازی این نوع سامانه­ ها، بنا به جایگاه ویژه­ ی آن­ها در تامین دستیابی کاربران به اطلاعات درست در کم­ترین زمان ممکن، مطرح می­ گردد. موثرترین اقدامات برای تامین امنیت این نوع برنامه های کاربردی، انجام ارزیابی و مدیریت ریسک مطابق مرحله آغازین فرآیند امنیت نرم ­افزار است. این اقدامات متشکل از مجموعه­ مراحلی است که یک تیم نرم ­افزاری را در زمینه ­ی مدیریت برنامه­ های کاربردی در طی فرآیند توسعه­ یاری می ­دهد. به منظور کاهش سطح ریسک در این نوع سامانه ­ها، رویکرد پاسخ به ریسک انتخاب شده­ است. هدف اصلی این مقاله انجام ارزیابی و مدیریت ریسک مطابق اطلاعات جمع ­آوری شده بر مبنای پرسشنامه طراحی شده­ است. همچنین به­ منظور شناسایی ریسک­ های مهم از متدولوژی NIST و کنترل­ های امنیتی استفاده و نتایج محاسبات سطح ریسک­ های مهم نیز به تفکیک حوزه ­های شناخته شده ارائه شده است.

---

---

در سال های اخیر، رواج شایعات در شبکه های اجتماعی که به ویژه با هدف فریب افکار عمومی ساخته می شوند، به یکی از نگرانی های جدی در جوامع مختلف تبدیل شده است. شایعات می تواند با قصد آسیب رسانی در حوزه های مختلف مدیریتی و انجام عملیات جنگ نرم تهیه و هدایت شود. بنابراین، با توجه به حجم بالای شایعات و لزوم کنترل سریع آن ها، توسعه مدل هایی برای تحلیل نحوه انتشار شایعات و ارزیابی کارایی و اثربخشی ساز و کارهای مختلف مقابله با شایعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله مدلی برای انتشار و کنترل شایعه به عنوان یک تهدید نرم در شبکه های اجتماعی ارائه شده است. این مدل با تکیه بر ساز و کارهای امنیت نرم مانند اعتماد، اعتبار منابع و منتشرکنندگان خبر و رتبه دهی به خبر، شایعه را با استفاده از خرد جمعی کنترل می کند. مدل پیشنهادی به صورت شبیه سازی عامل‐مبنا بر روی دو شبکه باراباسی‐آلبرت و شبکه ای از مجموعه داده های واقعی توییتر با استفاده از روش مونت کارلو ارزیابی شده است. نتایج ارزیابی نشان می دهند که ساز و کار پیشنهادی کنترل شایعه می تواند روشی کارا برای کنترل شایعه در شبکه های اجتماعی باشد و توسعه دهندگان این شبکه ها می توانند با استفاده از روش پیشنهادی و ارائه امکانات لازم بستری برای خودکنترلی شایعه توسط کاربران فراهم نمایند.

---

---