۸ نتیجه برای اعتماد
بهروز ترک لادانی، امیر جلالی بیدگلی،
دوره ۳، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۳ )
چکیده
اعتماد و شهرت، مفاهیمی شناخته‌شده در علوم اجتماعی هستند که امروزه در قالب سامانه‌های اعتماد، کاربردهای روزافزونی در علوم رایانه و ارتباطات پیدا کرده‌‌اند. این سامانه‌ها با ارائۀ مدلی محاسباتی و بر پایه مجموعه‌ای از تجربیات و توصیه‌ها، مقادیر اعتماد (یا شهرت که نوع خاصی از اعتماد است) را محاسبه میکنند. این مقادیر به موجودیت‌ها در شناسایی و سپس منزوی ساختن موجودیت‌های غیردرست‌کار جامعه یاری می‌رساند. انتظار بر آن است که مقادیر اعتماد، میزان درست‌کاری هر موجودیت را نمایش دهد که درنتیجه یک موجودیت با اعتماد پایین با احتمال بالایی یک موجودیت بدخواه یا خودخواه خواهد بود. از سامانه‌های اعتماد به‌عنوان مهم‌ترین ابزار در نسل جدید روشهای امنیتی به نام امنیت نرم نام برده‌اند. باوجود کاربردهای گسترده، این سامانه‌ها در مقابل برخی حملات آسیب‌پذیر هستند. این حملات دنباله‌ای از رفتارهای گمراه‌کننده و ریاکارانه توسط موجودیت‌های بدخواه هستند که قادر به فریب مدل محاسبه اعتماد و درنتیجه افزایش یا کاهش مقادیر اعتماد به نفع حمله‌کنندگان خواهد بود. یک سامانه اعتماد آسیب‌پذیر، نه تنها ابزار تصمیم‌یار مناسبی برای موجودیت‌ها نیست؛ بلکه ممکن است به ابزاری در دست حمله‌کنندگان جهت افزایش قدرت حملاتشان تبدیل شود، از این رو لازم است پیش از استفاده از یک سامانه، استحکام آن در‌برابر حملات ارزیابی گردد. این مقاله به مرور و بررسی حملات اعتماد و روشهای موجود در ارزیابی استحکام سامانه‌های اعتماد در برابر آنها می‌پردازد. شبیه‌سازی و وارسی صوری، دو بستر اصلی جهت ارزیابی استحکام سامانه‌های اعتماد است. شبیه‌سازی که روش غالب در اکثر پژوهش‌هاست، روش تخمینی است که در هر بار تنها قادر است چند مسیر اجرا را از سامانه بررسی کند. در مقابل در روشهای وارسی صوری، کل فضای حالت اجرای مدل جهت بررسی دارا بودن ویژگیهای امنیتی مورد نظر پوشش داده میشود؛ از این رو نتایج به‌دست آمده با این روش‌ها دقیق و قابل اثبات است. با وجود مزیت‌های فراوان روشهای صوری بر روشهای شبیه‌سازی، پژوهش‌های مرتبط با وارسی استحکام سامانه‌های اعتماد هنوز ناقص و در مراحل نخستین پژوهش هستند، هرچند این پژوهش‌ها در سال‌های اخیر رشد خوبی داشته‌اند. در این مقاله این پژوهش‌ها در کنار روشهای مبتنی بر شبیه‌سازی مرور و معایب و مزایای هر یک بررسی میشود.
متین چیرگی، دکتر نیما جعفری نویمی پور،
دوره ۴، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۴ )
چکیده
رایانش ابری به عنوان یکی از فناوری‌های پیشرفته در جوامع امروزی مطرح می‌باشد و یکی از مزیت‌های مهم آن کاهش هزینه‌های زیرساختی است. امروزه رایانش ابری توسط طیف گسترده‌ای از سازمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد و به سرعت به یک سرویس محاسباتی مهم در اینترنت تبدیل شده است. اعتماد یکی از چالش های مهم در حوزه رایانش ابری محسوب میشود که نقش مهمی در عملکرد سیستم دارد، اعتماد به عنوان یک راه‌حل امنیتی در برابر موجودیت‌های مخرب است. موجودیت‌های مخرب با قرار دادن پیام های غلط و نطرات غیر واقعی در شبکه موجب گمراهی موجودیت‌های دیگر می‌شوند که بایستی در شبکه شناسایی شده و در نهایت حذف شوند. انتظار می‌رود اکثریت این موجودیت ها در شبکه، مورد شناسایی قرار گیرند. در این مقاله روشهای متفاوتی برای شناسایی موجودیت‌های مخرب با استفاده سه معیار اندازه‌گیری همبندی درجه وارده، درجه خارجه و اعتبار ارائه شده اند که بر اساس ارزیابی های صورت گرفته این روش ها قادر به شناسایی %۹۲ از موجودیت‌های مخرب هستند.
خانم پرینا علامیر، دکتر نیما جعفری نویمی پور،
دوره ۴، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۴ )
چکیده
با توجه به محبوبیت شبکه های اجتماعی، نیاز به شناخت کاربران قابل اعتماد به یک نگرانی اصلی تبدیل شده است. همچنین، با رشد سریع شبکههای اجتماعی و با توجه به این که امروزه بخش عمدهای از تعاملات، بین افراد ناشناس صورت می‌گیرد، اعتماد نقش مهمی در شکلگیری روابط بین کاربران ایفا می‌کند. از طرفی با افزایش رفتارهای مغرضانه در شبکههای اجتماعی، توانایی ارزیابی میزان قابلیت اعتماد، تاثیر مهمی در تصمیمگیریهای کاربران دارد. روش ارزیابی اعتماد می‌تواند با استفاده از روابط کاربران یک شبکه اجتماعی، میزان قابل اعتماد بودن یک شخص ناشناس را از دیدگاه کاربری که قصد اعتماد به وی را دارد، تخمین زده و به وی پیشنهاد دهد. سپس کاربر براساس اعتماد ارزیابی شده، در مورد تعامل با فرد ناشناس تصمیمگیری می کند. با وجود اهمیت ارزیابی اعتماد در شبکههای اجتماعی، سنجش ارزش اعتماد براساس کیفیت خدمات و سوابق تماس تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است. لذا، در این مقاله، یک مدل ترکیبی برای ارزیابی اعتماد براساس کیفیت خدمات و سوابق تماس ارائه شده است. بر این اساس، میتوان مقادیر اعتماد را با استفاده از اطلاعاتی در مورد روابط کاربران، پیش بینی کرد. در این پژوهش، سعی بر این است تا با توجه به ویژگیهای حاکم بر روابط کاربران در شبکههای اجتماعی، مدلی ارائه شود که دقت بالائی در پیش بینی مقادیر اعتماد داشته باشد. علاوه بر این، شناسایی کاربران قابل اعتماد با استفاده از خطا، دقت و جامعیت محاسبه می گردد. با بررسی نتایج مقایسهای، مشاهده میشود که روش پیشنهادی کاربران غیر قابل اعتماد کمتری نسبت به روشهای دیگر دارد. همچنین، روش پیشنهادی از دسترسی کاربران غیر قابل اعتماد بیشتر جلوگیری می‌کند و افراد قابل اعتماد را با دقت بیشتری نسبت به روشهای دیگر می‌تواند تشخیص دهد.
سیدمحمد طباطبائی پارسا، حسن شاکری،
دوره ۵، شماره ۱ - ( ۶-۱۳۹۵ )
چکیده
شبکههای حسگر بی‌سیم راه‌حل ایده‌آلی برای انواع گوناگونی از کاربردهای نظارت و مراقبت شامل کنترل ترافیک، نظارت بر محیط، نظارت بر میدان جنگ و غیره هستند.گره‌های حسگر دارای محدودیت‌هایی هم به لحاظ حافظه و هم قابلیت‌های محاسباتی دارند. حمله سیبیل یک تهدید جدی برای این شبکه‌ها به‌شمار می‌آید که در آن گره مخرب چندین هویت جعلی برای خود ایجاد کرده و گره‌های شبکه را گمراه می‌کند. این حمله می‌تواند پروتکل‌های مسیریابی و عملیاتی نظیر رأی‌گیری، تجمیع داده‌ها و... را تحت تأثیر قرار دهد. در این مقاله یک الگوریتم پویا و سبک‌وزن با رویکرد اعتماد آگاه از اطمینان ارائه می گردد. در رویکرد مورد استفاده از مقدار اعتماد هر گره به منظور کاهش نرخ هشدارهای اشتباه و تشخیص حملات سیبیل غیرمستقیم در شبکههای حسگر بی‌سیم استفاده می شود. نتایج شبیه‌سازی نشان می دهدکه میانگین نرخ تشخیص و تشخیص غلط به ترتیب ۰,۹۲% و ۰,۰۸% می باشد.
سیدمحمد طباطبائی پارسا، حسن شاکری،
دوره ۶، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۳۹۶ )
چکیده
شبکههای حسگر، اطلاعات محیط را از طریق حس‌گرها،گرفته و در صورت نیاز پس از اعمال پردازشی ساده، آنها را ارسال میکنند.گره‌های حسگر دارای محدودیت‌هایی به‌لحاظ حافظه، توان محاسباتی، برد رادیویی و میزان انرژی دارند. با توجه به گسترش بدون مراقبت گره‌های حسگر و ماهیت بی‌سیم ارتباطات، این شبکه‌ها مستعد حملات زیادی هستند. یکی از این حملات، حمله سیبیل است. در این حمله گره مخرب چندین هویت جعلی برای خود ایجاد کرده و گره‌های همسایه را فریب می‌دهد. این سبب میشود که گره بدخواه ترافیک زیادی را به خود جذب کرده و به‌طور چشم‌گیری پروتکل‌های مسیریابی را مختل کند. مدل پیشنهادی برای تشخیص این دسته از حملات سیبیل از اعتماد آگاه از اطمینان با درنظرگرفتن عامل زمان استفاده می‌کند. در این مدل از اعتماد غیرمستقیم که برگرفته از توصیه‌های دریافتی از همسایه‌ها و وزن‌دهی به این توصیه‌ها است، استفاده شده و الگوریتم پیشنهادی توسط شبیه‌ساز متلب پیاده‌سازی شده است. نتایج شبیه‌سازی نشان می‌دهد که روش پیشنهادی برتری قابل توجهی از نظر دقت تشخیص و نرخ هشدارهای اشتباه دارد. میانگین نرخ تشخیص و تشخیص غلط مدل پیشنهادی به ترتیب ۹۳ % و ۲۶/۰ % است.
ابراهیم صحافی زاده، بهروز ترک لادانی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
در سال های اخیر، رواج شایعات در شبکه های اجتماعی که به ویژه با هدف فریب افکار عمومی ساخته می شوند، به یکی از نگرانی های جدی در جوامع مختلف تبدیل شده است. شایعات می تواند با قصد آسیب رسانی در حوزه های مختلف مدیریتی و انجام عملیات جنگ نرم تهیه و هدایت شود. بنابراین، با توجه به حجم بالای شایعات و لزوم کنترل سریع آن ها، توسعه مدل هایی برای تحلیل نحوه انتشار شایعات و ارزیابی کارایی و اثربخشی ساز و کارهای مختلف مقابله با شایعه از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این مقاله مدلی برای انتشار و کنترل شایعه به عنوان یک تهدید نرم در شبکه های اجتماعی ارائه شده است. این مدل با تکیه بر ساز و کارهای امنیت نرم مانند اعتماد، اعتبار منابع و منتشرکنندگان خبر و رتبه دهی به خبر، شایعه را با استفاده از خرد جمعی کنترل می کند. مدل پیشنهادی به صورت شبیه سازی عامل‐مبنا بر روی دو شبکه باراباسی‐آلبرت و شبکه ای از مجموعه داده های واقعی توییتر با استفاده از روش مونت کارلو ارزیابی شده است. نتایج ارزیابی نشان می دهند که ساز و کار پیشنهادی کنترل شایعه می تواند روشی کارا برای کنترل شایعه در شبکه های اجتماعی باشد و توسعه دهندگان این شبکه ها می توانند با استفاده از روش پیشنهادی و ارائه امکانات لازم بستری برای خودکنترلی شایعه توسط کاربران فراهم نمایند.
مژگان عسکریزاده، بهروز ترک لادانی،
دوره ۱۰، شماره ۲ - ( ۱۲-۱۴۰۰ )
چکیده
روزانه شایعات مختلف به عنوان نوعی از اطلاعات تأیید نشده در شبکه های اجتماعی منتشر می شوند و به عنوان یک تهدید نرم در فضای سایبری خسارات جبران ناپذیری وارد می کنند. از این رو مطالعه ی روش های کنترل شایعه به عنوان بخشی از سازوکارهای امنیت نرم نقش مهمی در کاهش خسارات ناشی از شایعه ایفا می کند. یکی از روش های کنترل شایعه در شبکه های اجتماعی، استفاده از کنترل نرم شایعه است، به این معنی که با افزایش آ گاهی و دانش مردم در مورد شایعه، آنها در برخورد با شایعه آن را باور نکنند و در نتیجه خود افراد از انتشار شایعه خودداری کنند. در این تحقیق یک مدل اعتماد ارائه می شود که به کمک آن کاربران شبکه اجتماعی در مواجهه با شایعه، دوستان معتمد خود در زمینه شایعه را یافته و از آنها در مورد صحت شایعه مشورت می گیرند تا از انتشار شایعه اجتناب کنند. مدل ارائه شده شامل روشی برای انتخاب دوستان معتمد برای مشورت در مورد شایعه با استفاده از امکانات شبکه های اجتماعی است. به منظور ارزیابی مدل از داده های واقعی مجموعه داده ی فم استفاده شده است. نتایج نشان می دهد دوستان معتمد که توسط مدل پیشنهادی برای مشورت پیشنهاد می شوند با دقت بالایی همان کسانی هستند که ضدشایعه منتشر می کنند.
رضا خاتونی، ،
دوره ۱۱، شماره ۱ - ( ۶-۱۴۰۱ )
چکیده
امروزه برقراری یک مسیر ارتباطی قابل اعتماد بین دستگاه های موجود در شبکه های کم توان و پراتلاف (LLNs) به چالشی بزرگ تبدیل شده است. پروتکل مسیریابی شبکه های کم توان و پراتلاف (RPL) به عنوان یک پروتکل مسیریابی استاندارد در شبکه های LLN مورد استفاده قرار می گیرد. پروتکل RPL که در لایه شبکه قرار دارد، از تابع هدف برای انتخاب مسیر بهینه استفاده می کند. با توجه به اینکه در فرآیند مسیریابی ممکن است حملات مختلفی ایجاد شود، از این رو لزوم توجه به مسیریابی مطمئن و مورد اعتماد به یکی از مسائل به روز و مهم پژوهشی تبدیل شده است. به همین علت، در این پژوهش یک روش مسیریابی قابل اعتماد مبتنی بر RPL برای اینترنت اشیا ارائه شده است. مزایای روش پیشنهادی در مقایسه با سایر روش های مقایسه شده در این است که از یک سو با وجود حملات مشهوری چون حمله رتبه و Sybil ،نرخ بسته های از دست رفته کاهش یافته است و از سوی دیگر میزان پایداری یک گره نسبت به تغییرات رتبه بیشتر شده است. در نهایت، برای ارزیابی روش پیشنهادی از شبیه ساز Cooja استفاده شده است.
