در زمینه ی پزشکی شبکه حسگر های پوششی شبکه ی حسگر هایی است که روی بدن یا داخل بدن انسان ها قرار می گیرند و سرویس های آسان و بهینه ای را برای بیماران و پرسنل پزشکی فراهم می کنند. اطلاعات فیزیولوژیکی بیماران بسیار حساس و شخصی می باشد، بنابراین تبادل آنها از طریق کانال نا امن نیازمند گمنا می ، عدم وابستگی و حفظ حریم خصوصی می باشد. علاوه بر این، شبکه حسگر های پوششی زیرمجموعه ای از شبکه اینترنت اشیا است که به دلیل داشتن منابع محدود نیازمند پروتکل های سبکی هستند که اصالت، تمامیت و صحت اطلاعات آنها را تضمین کنند، بنابراین پروتکل های زیادی برای تامین امنیت این بستر توسط محققان ارائه شده است که برخی از آنها دارای مشکلات امنیتی هستند. این موضوع باعث به وجود آمدن زمینه تحقیقاتی گسترده ای روی این مساله ها شده است. اخیراً آنکور گوپتا و همکارانش پروتکل احراز هویت متقابل و تبادل کلید سبکی را ارائه داده اند و امن بودن آن را در برابر حملات شناخته شده اثبات کرده اند. ما در این مقاله نشان می دهیم که پروتکل پیشنهادی آنها در برابر حمله جعل هویت گره حسگر دارای ضعف می باشد و لذا امنیت مورد نیاز این بستر را فراهم نمی کند و به ارائه طرحی برای جلوگیری از این امر می پردازیم.
