شبکه ی برق سنتی مبتنی بر مصرف سوخت فسیلی است و خسارات زیادی را برای محیط زیست به همراه دارد. شبکه ی هوشمند، بستری است که به کمک آن می توان منابع تجدیدپذیر را با سیستم توزیع ادغام نمود و همچنین امکان برقراری جریان دوطرفه از انرژی و داده بین مدیران شبکه و مشترکین را در جهت مدیریت بهینه ی مصرف انرژی فرآهم کرد. با این حال، این جریان داده ممکن است توسط مهاجمین مورد استفاده قرار گیرد و موجب برهم زدن امنیت و عدم تعادل در شبکه شود. بنابراین، نیازمند به کارگیری پروتکل های امنیتی مختلف در این بستر خواهیم بود. پروتکل توافق کلید احراز اصالت شده، یکی از این پروتکل ها است که به کمک آن طرفین ارتباط یکدیگر را شناسایی کرده و یک کلید را برای رمز کردن داده ها به اشتراک می گذارند. ً اخیرا ژانگ و همکاران یک پروتکل توافق کلید احراز اصالت شده ی سبک مبتنی بر توابع چکیده ساز ارائه کردند که در این مقاله، ما پروتکل آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم و نشان خواهیم داد که پروتکل آن ها در برابر حمله ی منع سرویس آسیب پذیر است و همچنین کارایی لازم برای پیاده سازی در بستر شبکه ی هوشمند را ندارد و در ادامه یک پروتکل سبک و امن، مبتنی بر توابع چکیده ساز ارائه می دهیم.
