حفظ حریم خصوصی در سامانه های مراقبت بهداشتی، همواره مورد توجه بیماران و پزشکان بوده است. برای حل این مشکل پروتکل های بسیاری طراحی شده است. در این مقاله به بررسی طرح پیشنهادی نصر اصفهانی و همکاران پرداختیم و این طرح را از نظر امنیتی مورد بررسی قرار داده ایم. طرحی که آن ها پیشنهاد داده اند از یک زنجیره قالب های سلسله مراتبی سه لایه، برای ذخیره و نگهداری اطلاعات مهم پزشکی بیماران، به صورت متمرکز و ایمن، استفاده می کند. همچنین به کمک اثبات ناتراوا (ZKP) و روش امضای حلقه، نشان داده اند که طرح آنها امنیت داده های پزشکی را در برابر هم حملات داخلی و هم حملات خارجی حفظ می کند. طبق سناریوهای احتمالی، پروتکل نصر اصفهانی و همکاران توانسته است در برابر بسیاری از حملات، مانند حمله ذخیره سازی و حمله تکرار عملکرد خوبی را داشته باشد اما در برابر حمله نقض یکپارچگی آسیب پذیر است. احتمال موفقیت حملات ارائه شده در این مقاله برابر یک و پیچیدگی آن تنها یک بار اجرای پروتکل است.